CLUB DE CIENCIAS RAFAEL DIESTE

   Este ano o alumnado de 1º de bacharelato votou a andar o noso Club de Ciencia

Traballamos “Microbiota bucal”. Había que aprender moitas cousas e puxémosnos a elo.

Queriamos saber un pouco da microbiota da boca, e se esta era característica de cada persoa ou dependía máis do tipo de alimento que se inxería

A nosa hióptese de partida era:

Inflúe o tipo de alimentación no desenvolvemento da microbiota bucal?

 Cultivariamos a flora dental, recollida cun bastonciño e sembrada nunha placa de Agar e veriamos se había diferencias significativas despois de comer distintos alimentos.

Tiñamos que ordenar o laboratorio, entre outras cousas para ver cal era o material de que dispoñiamos, e cal tiñamos que comprar, non dispoñemos de presuposto e o departamento de bioloxía pode aportar pouco, pois o seu xa é ben pequeno.

Unha vez feito o repaso estes eran os materiais necesarios:

• Agar
• Placas de Petri
• Fornillos para preparar o Agar
• Termómetro
• Isoposou bastoncillos
• Os alimentos mostra do experimento: queixo, chuches, zume de piña e chocolate

O primeiro foi preparar o noso medio de cultivo; o Agar, seguindo as instrucións que nos poñía o prospecto. Diluimos quentando e preparamos o medio

Antes de botalo nas placas de Petri o esterilizamos meténdoo nunha pota a presión

Temos que agradecer as directrices, consellos e incluso material que nos deu o Dr. Carlos de Paz, profesor de bioloxía e tecnoloxía dos alimentes no IES da Sardiñeira

El laboratorio de Microbiología es particular

A preparación do Agar non foi fácil, non conseguiamos as temperatura de 120 graos que nos aconsellaban para a dilucción e esterilización, así que tivemos que arranxarnos como puidemos

Unha vez preparado e esterilizado o Agar, repartímolo nas placas de Petri, intentamos facer o máis posible un ambiente estéril, tendo un chisqueiro de alcohol aceso

As nosas placas de Petri, quedaban preparadas e debidamente rotuladas para a sementa  dos vindeiros días

 

Agora cada día da semana íbamos a dar de comer aos nosos compañeiros, 25 alumnos de 1º de bacharelato, 4 alimentos: nadaJ, gominola, queixo, zume de piña e chocolate

Os alumnos comían e despois de media hora recolliamos cun bastonciño o que raspábamos dos dentes. A continuación sementabamos na placa de Petri

Deixamos as placas sementadas nos 5 días a cultivar a no noso laboratorio, a temperatura ambiente, xa que non temos estufas, e esperamos máis-menos 15 días.

Temos que decir que recollimos os datos: nome, idade,….. nunha ficha

A nosa estratéxia para corraborrar ou refutar a hipótese de partida, era colocar, a modo cuadrícula, as placas de Petri dos 25 alumnos por os 5 comidas, e ver se había unha variación por filas (dependería do comido) o por columnas (dependería do individuo)

As fotos dos 4 días

Parece non haber diferencias con respecto ao comido, e sí dependendo do individuo

Aínda que todos, agás dous induvíduos teñen flora moi parecida

O que sí vemos, porque deixamos alguhas placas sen sementar no labortorio, e contamináronse no aire, están cheas de colonias de fungos.

As placas sementadas con o sarro dental teñen sobre todo bacterias, e tiña que haber fungos ambientais igual que nas non sementadas.

Pensamos que as bacterias compiten cos  fungos

Hai que dicir que non tivemos en conta moitas cousas:

Ben con todo isto, estudiamos moito sobre anatomía do dente, caries,…..

Fixemos traballos, debuxo e unha presentación do traballo para presentar aos  compañeiros e na Semana Cultural do IES Rafael Dieste que este ano iba de Gastronomía

Na Semana Cultural puxemos un “postiño” onde divulgamos o noso proxecto. Ademáis de recoller flora dental dos alumnos e cultivala

Aquí a nosa película 🙂

Advertisements

Práctica na Domus. Laboratorio aberto “Investiga unha vacina para VIH”

O alumnado de 1º de Bacharelato realizou os días 17 de abril e 2 de maio unha Práctica na Domus; ” Investiga a vacuna do VIH”  nos seus laboratorios abertos

A práctica é posible grazas a colaboración dos Museos Científicos Coruñeses e a páxina de biomedicina Xplore Health relacionada con Irsicaixa

  

Unha vacina é unha sustancia (microorganismo atenuado ou proteína antixénica) que ensina a o noso sistema inmunitario a recoñecer ao microorganismo salvaxe (neste caso VIH) para que se nos poñemos en contacto con él, o noso sistema inmunitario responda rápidamente (clonándose os linfocitos e creando rápidamente anticorpos)

   

Unha proteína candidata a vacina debe estimular o sistema inmunitario de un individuo  sexa o tipo de VIH que sexa. (hai diferentes cepas no mundo )

Partimos dunha proteína candidata que nos proporciona IrsiCaixa e veremos se pode estar presente nas tres mostras de ADN pertencentes as variantes máis comunes nos continentes africano, europeo e asiático.

Con enzimas de restricción , que cortará so se está presente a mesma secuencia nucleotídica para nosa proteína candidata

Con axuda da técnica da electroforese, separaremos os fragmentos da dixestión enzimática, e veremos por fluorescencia mellor os resultados

Tedes aquí o Protocolo da práctica que fixemos

E aquí un fío en Storify de Twitter que resume os nosos pasos

E aquí máis  información, Actividades sobre VIH, Juego-diálogo sobre SIDA e Experiencia/laboratorio virtual para VIH

Que é o VIH, e a SIDA

O VIH corresponde a “virus de inmunodeficiencia humana” é un virus da familia dos retrovirus, xa que ten trascritasa inversa, para pasar o seu ARN a ADN antes de integralo no ADN da célula hóspede, neste caso un Linfocito T humano

Ten unha envoltura glucoproteica, onde residen as proteínas antixénicas capaces de ser recoñecidas (ou non) polos nosos linfocitos. Ten ademáis unha cápsula proteica e no seu interior o ARN

Unha vez que inxire o seu ARN e o pasa a ADN, utilizan a maquinaria das nosas células para crear novos virus, que, á súa vez, poden infectar outras células. O VIH infecta concretamente as células do sistema inmunitario que utilizamos para combater as infeccións, principalmente os linfocitos T CD4+ e os macrófagos. Como consecuencia, prodúcese unha deficiencia inmunitaria,  e as persoas infectadas son máis propensas a padecer unha gran variedade das denominadas infeccións oportunistas. Unha vez que unha persoa está infectada polo VIH, desenvolve varios síntomas relacionados coa inmunodeficiencia e a súa enfermidade recibe o nome de SIDA, que corresponde a “síndrome de inmunodeficiencia adquirida”

O seu ciclo

Transmisión

Hay tres vías de transmisión principales del VIH:

• sexual
• hemática
• maternofilial

Fases da enfermidade

• Infección inicial: síndrome de seroconversión aguda Para moitas persoas, a infección inicial por VIH pode ser asintomática, aínda que ata un 40 % – 90 % dos pacientes nas fases iniciais da infección por VIH presentan unha infección glandular aguda de tipo febril aproximadamente de dous a seis semanas despois da exposición. A miúdo presentarán febre, exantema, dor articular e aumento dos ganglios linfáticos. A seroconversión consiste no desenvolvemento de anticorpos contra o VIH e adoita comezar entre 1 e 12 semanas despois da infección. A produción destes primeiros anticorpos é lenta e, cando aparecen, só terán capacidade durante unha semana para destruír o virus. O estalido inicial da replicación do VIH adoita estar contido principalmente polas accións doutras células do sistema inmunitario denominadas linfocitos T CD8+. A acción da resposta inmunitaria durante a fase inicial da infección adoita ser bastante satisfactoria, e capaz de causar unha redución considerable da cantidade de virus no sangue (denominada carga vírica [CV] do paciente). Con todo, non é capaz de detelo por completo e a replicación do VIH segue producíndose nos ganglios linfáticos. Independentemente de que haxa ou non síntomas durante este período, as concentracións elevadas de virus no sangue supoñen que a persoa é especialmente infecciosa.
• Infección crónica: Latencia clínica Despois da infección inicial, a maioría dos pacientes ten un período de ” latencia clínica” que pode durar anos. O feito de que non haxa síntomas non significa que non haxa replicación vírica. A concentración sanguínea de virus infectante durante este tempo é baixa e mesmo indetectable. Durante o período de latencia clínica, o sistema inmunitario vaise debilitando gradualmente e, en concreto, prodúcese unha perda total de linfocitos T CD4+
• SIDA: Considérase que unha persoa ten sida cando a cifra das súas linfocitos T CD4+ é inferior a 200/μ l de sangue e padece infeccións oportunistas. Sen tratamento, unha persoa comeza adesenvolver SIDA de 2 a 4 anos da infección

Prevención

Unha parte extremadamente importante do tratamento da infección por VIH é a prevención. O VIH é un virus moi fráxil que non pode sobrevivir durante moito tempo fóra da célula. A transmisión mediante as tres vías descritas anteriormente pode evitarse facilmente tomando as precaucións adecuadas. Na actualidade, os preservativos seguen sendo o elemento principal das estratexias de prevención da infección por VIH. A análise do sangue e dos produtos hemáticos e o uso de xiringas novas, son as formas máis eficaces de reducir a transmisión da infección mediante sangue contaminado. As taxas de infección entre os fillos de nais con VIH reducíronse , grazas principalmente aos fármacos e á posibilidade de practicar cesárea ás nais no momento do parto.

Tratamento

Actualmente o VIH non ten cura nin vacina. Pódese actuar con distintos fármacos en estes puntos do seu ciclo

1) Axuste/Fusión

• Trátase da clase de fármacos máis nova e interfere na unión, alterando as proteínas de membrana do virus ou a célula

2) Transcrición inversa

• Estes fármacos foron os primeiros en desenvolverse e actúan contra a encima viral transcriptasa inversa (TI).

3) Integración

• Os fármacos que actúan sobre a encima viral integrasa impiden que o virus introduza o seu xenoma no ADN da célula.

4) Maduración

• Os inhibidores que deteñen a función da encima viral  proteasa

O uso de fármacos de alomenos 3 tipos, TAR, dificulta que o virus se replique facendo a carga viral case imperceptíbel.

Como curamos de VIH

• Mediante fármacos que eliminen o VIH: un conxunto de fármacos combinados como vimos rebaixa a carga viral, CV, pero ata o momento non se consigue eliminalo
• Transplante de células da médula osea. En 2007 en Berlín un paciente con leucemia foi tratado con radiacción para matar as células cancerosas e a continuación recibiu un transplante de médula osea . despois do tratameto, non so remitiu a leucemia, senon que a CV de VIH prácticamente desaparece. Se pensa que o doador da médula tiña unha mutación (delta 32) que fai que os linfocitos T-CD4 teñan alterado o receptor CCR5, o cal impide que o virus entre en eles. Se considera a primeira persoa curada de VIH. Esto podería utilizarse en outros pacientes.
• Creación de células resistentes a VIH. Ou ben modificando o receptor CCR5 dos linfocitos e volvendo a introducilos no paciente, ou fixando anticorpos que combatan o VIH as células inmunes (linfocitos), vacina celular”

(Hai grupos poblacionales que o VIH non lles afecta, controladores de élite)

Pero mentras estas terapias non estén desenvolvidas, rebaixar a CV mediante TAR móstrase como o método mellor, e para que sexa o máis efectivo; debese reforzar o tratamento se aumenta a CV, debese administrar precozmente, canto antes mellor, de aí a importacia de unha análise temprana ante a sospeita de haber tido unha situación de risco e despertar as células infectadas en período de latencia, para que TAR faga efecto.

O obxectivo máis importante sería conseguir unha vacina, pero esto é dificil xa que o virus VIH presenta moitas mutacións e cambia rapidamente

A vacina xa estáen ensaios clínicos (fase II, en determinados grupos) pero sen resultados universales.

Unha das cousas máis importantes para o éxito de vencer ao VIH, é non estigmatizar a enfermidade, esto alonxa incluso de facer a proba e tratar a tempo. Tratar a tempo é bo para toda a población e estreitaríamos o contaxio.

A prevención para todos é o método máis eficaz

 

Bibliografía

• Apuntes da páxina Xplore health  https://www.xplorehealth.eu/es
• Presentación de Eva Poveda (Dra en Microbioloxía médica)

Os deixamos aquí as nosas fotos

 

Práctica na DOMUS. Laboratorio aberto. “Como se desenvolven os fármacos?”

O venres 20 de abril o curso de 4º de ESO fixo unha sesión práctica de como se desenvolven os fármacos no “Laboratorio Aberto” da Domus.

No portal educativo Xplore Health temos moita información sobre fármacos e o protocolo da práctica

Explicáronnos primeiro cal é a historia dun comprimido; dende os estudios científicos, fase experimental, ata que é sometido aos ensaios clínicos: Etapas 1, 2 e 3.

A nosa práctica consistiría simular a investigación de un nuevo fármaco para  o Parkinson. Para elo partindo de dous reactivos: Pirimidona e nitrito de Na, obteríamos Nitroso de Pirimidona

Unha  cousa importante que aprendimos foi a famosa técnica da “Cromatografía” . Esta consiste en separar compostos polo seu peso molecular. No noso caso era unha cromatografía en capa fina;  con unha fase líquida e a fase sólida era un papel de sílica.

Se o fixemos ben, ten que aparecer na nosa cromatografía a banda correspondente ao producto esperado.

Deixamos os pasos neste fío de twiter . Sorify

Práctica Domus “Como se desenvolven os medicamentos?”

 E aquí a galería de fotos

This slideshow requires JavaScript.

Prácticas na DOMUS. Laboratorio aberto. “Biotecnoloxía; transformación bacteriana”

O martes 13 de marzo o curso de 2º de bacharelato de bioloxía visitamos os “Laboratorios abertos” da DOMUS para facer unha práctica de biotecnoloxía “Transformación bacteriana”

Nestes Laboratorios utilizamos protocolos e materiais do portal educativo Xplore Health

• Protocolo de experimento | La revolución biotecnológica

  Protocolo de experimento: Participa en la investigación contra la arteriosclerosis

  Aínda que o protocolo inclúe todo o proceso, nos fixemos a primeira parte; levar a cabo unha transformación bacteriana para que engadan o ADN responsable de producir a proteína MYLIP. O plásmido leva ademáis un xen de resistencia aos antibióticos, para así visualizar, mediante un “antibiograma” se se produxo a transformación. Despois utilizamos o purificado dun cultivo bacteriano xa feito e visualizamos esto

  As nosas bacterias fixeran a transformación!

  

Nestes laboratorios non so aprendemos o protocolo a seguir nunha práctica de alto nivel se no que ademais nos poñemos en contacto con material e técnicas de laboratorio que son moi difícil de dispoñer nun instituto.

A práctica máis as explicacións sobre a materia por as monitoras da Domus, fai a actividade interesante, amena e moi recomendable

Deixámosvos a nosa galería de fotos

 

 

This slideshow requires JavaScript.

 

 

 

 

 

 

 

Visita ao INIBIC (Anatomía Aplicada)

O martes 20 de febreiro o alumnado de 1º de bacharelato de Anatomía Aplicada visitamos o INIBIC “Instituto Nacional de Investigación Biomédica”

O Instituto de Investigación Biomédica da Coruña está composto por grupos de Investigación do Hospital da Universidade e do Departamento de Atención Básica da Coruña, a fin de crear un marco estable para a colaboración, a integración da investigación básica e clínica desenvolvida, permitindo unha transferencia máis eficaz para a sociedade de avances científicos no diagnóstico, prevención e tratamento de enfermidades.

O INIBIC, xunto o Hospital Universitario de A Coruña – Chuac é un centro de coñecemento onde traballan 7000 traballadores de múltiples áreas; dende médicos, biólgos, químicos, farmacéuticos, informáticos, ….. 374 son investigadores formando un equipo multidisciplinar de cooperación . “O médico ten que coñecer o último e aplicar o penúltimo” decíanos, Juan Pérez, do gabinete de comunicación e o noso anfitrión na visita, e “a creatividade o motor na procura de solucións”.

É un exemplo de sanidade pública onde a ciencia básica e a clínica únense

Visitamos a área de reumatoloxía, aprendendo de histoloxía do oso, biomecánica, marcadores, proteómica,..

Tamén estivemos na área de “entrenamento en quirófano” onde impresionounos as técnicas e instrumental empregados.

 

As áreas de investigación

A estrutura científica INIBIC organízase en seis grandes áreas de investigación . As áreas teñen unha heteroxeneidade pechada, sendo integrados cada un por máis dunha institución, de xeito que o desenvolvemento de equipos multidisciplinares para abordar as diversas actividades científicas do Instituto debe ser incentivada:

1 área

Envellecemento, inflamación, Medicina Rexenerativa

Envellecemento e inflamación Rheumatology Research en Xerontoloxía

área 2

Enfermidades cardiovasculares e metabólicas

Insuficiencia cardíaca avanzada e Cardiac Transplante Familia enfermidade cardíaca enfermidade cardíaca isquêmica, Cardioloxía intervencionista e Imaxe Función Cardíaca e Cardiovascular Epidemioloxía, Asistencia de Enfermería Fundamental e Molecular Mecanismos de insuficiencia cardíaca endócrinas, nutricionais e metabólicas biomarcadores corazón

3 área

Neurociencias, Oncoloxía, Hematoloxía

Neuroscience e Control Motor Oncoloxía Clínica e translacional Investigación da Enfermidade de von Willebrand

área 4

Tecnoloxías da Saúde, Informática Biomédica, Telemedicina

Avances na Telemedicina e Informática en Saúde RNASA-IMEDIR Ordenador Visión e Recoñecemento de Patróns

área 5

Xenetica, Microbioloxía, Medicina Molecular

Investigación en Microbioloxía danan o ADN e cromosoma-Toxicogenética Xenética de organismos mariños Virologia clínica

área 6

Saúde da poboación, saúde

Clinical Epidemiology e Biostatistics

O INIBIC ten unha importante área de comunicación

Ciencia: Ciencia biomedicina

“Científicas en biomediciña, unha carreira de distancia” É unha iniciativa de alcance científico, cuxo principal obxectivo é levar a excelencia da investigación biomédica, tecnolóxica e innovadora realizada por mulleres á sociedade a través dos medios de comunicación. Diferentes accións  promoverán a interacción directa de mulleres científicas coa sociedade, especialmente cos mozos.

As súas visións, experiencias e formación, enriquecerán a visión global da biomedicina e mellorarán a percepción social das mulleres na ciencia e nas carreiras científicas, a creando referentes deste grupo na sociedade. Outro punto importante é espertar vocacións científicas en áreas STEAM (do inglés, Ciencia, Tecnoloxía, Enxeñaría, Artes e Matemáticas), con aplicacións na área biomédica e, así, contribuíndo directamente melloras nos sistemas de saúde e na saúde dos pacientes .

 Redes sociais:

Iniciativa coordinada por Joana Magalhães do Grupo de reumatoloxía e financiado pola Fundación Española para a Ciencia e a Tecnoloxía (FECYT) – Ministerio de Economía e Competitividade, no marco da convocatoria de axudas para o fomento da Cultura Científica, Tecnolóxica e da Innovación 2015.

Financiado por:

Apoio institucional:

Resumen de nuestra semana 11F

FEMENINO PLURAL

IES Rafael Dieste

 “Investigando en VIH” por Eva Poveda

El pasado martes 6 de febrero, Eva Poveda nos hizo una visita a nuestro instituto IES Rafael Dieste. Eva es licenciada en biomedicina, tiene el doctorado en microbiología médica, un máster en biología molecular y otro en VIH/SIDA y ha ganado diversos premios a lo largo de su experiencia laboral. Esta investigadora nos habló un poco sobre su trabajo y como llegó hasta ahí. Además nos explicó algunos aspectos del VIH que posiblemente muchos desconocieran, y para ello mostró diversas gráficas, datos reales, algunas de las campañas sobre el SIDA que le parecieron interesantes, junto a los objetivos que se han propuesto de aquí a unos años. Como conclusión, nos dijo que debíamos tener la mente abierta y que fuéramos preventivos

Silvia Bello

 

Eva Poveda es una bióloga, licenciada en biología en 1998 y doctora en microbiología molecular. Actualmente es la coordinadora del Grupo de Virología Clínica del Instituto de Investigación Biomédica del Complejo Hospitalario Universitario de A Coruña (INIBIC-CHUAC).Participa y lidera proyectos de investigación nacionales e internacionales pioneros en el campo de la infección por VIH y las hepatitis. Según ella hay unos pilares fundamentales en el mundo de la investigación científica:

Las tareas de un buen investigador son:

-Investigación.

-Buscar financiación.

-Publicar los resultados.

Las habilidades de un buen investigador son:

-Diseñar técnicas.

-Redactar proyectos.

-Enseñar y formar a las nuevas generaciones.

-Establecer una red de colaboraciones.

-Transmitir el conocimiento.

Las cualidades de un buen investigador son:

-Curiosidad.

-Constancia.

-Ganas de mejorar el mundo.

Sus obstáculos son:

-Falta de inversión.

-Precariedad laboral.

-Carrera altamente competitiva.

Eva Poveda fue premiada por su labor científica con el premio L’Oreal-Unesco en 2012.

VIH

En el mundo hay 36.7 millones de personas infectadas con el VIH, 1.8 millones de infecciones cada año y 1 millón de muertes al año.

El VIH es un virus de 110 nm con una elevada tasa de replicación, esto quiere decir que es muy complicado encontrar una vacuna 100% efectiva.

Ellos consiguen evadir las respuestas inmunológicas y farmacológicas.

Hoy en día tenemos fármacos que:

-Bloquean la entrada al virus.

-Inhibidores RT

-Inhibidores de integración.

Los investigadores tienen un objetivo:

En 2020 lograr un 90-60-90, es decir:

Que en 2020 el 90% de las personas que viven con el VIH conozcan su estado serológico respecto al VIH.

Que en 2020 el 90% de las personas diagnosticadas con el VIH reciban terapia antirretrovírica continuada.

Que en 2020 el 90% de las personas que reciben terapia antirretrovírica tengan supresión viral.

Y en 2030 se busca erradicar el VIH.

La transmisión es por medio de vías:

-Sexuales, la principal vía de transmisión hoy en día.

-Sanguínea.

-Materno-fetal.

En diciembre de 2010, un equipo de investigadores de la Charite-University Medicine de Berlín, Alemania, anunció la primera curación de la infección del VIH en un paciente, la cual tuvo lugar en un hombre de 40 años de edad llamado Timothy Brown.

Su proceso constó primeramente de tratamientos con altas dosis de radioterapia y quimioterapia, para después pasar al trasplante de células madres, las cuales procedieron de un donante que presentaba una mutación genérica que le hacía resistente al Virus de la Inmunodeficiencia Humana.

Palabras nuevas:Inhibdores, objetivo 90-60-90…

Palabras clave:VIH, Sida, erradicación, fármacos, constancia…

Comentario crítico:En general me gustó mucho la charla, como se hablaba de las complicaciones en el mundo científico, pero de las satisfacciones al hacer lo que te gusta. Además la información del VIH que ese dio era muy interesante, destacando el objetivo 90-60-90 para el 2020 y la curación de Timothy Brown en 2010.

Preguntas:

-¿Es complicado meterse y quedarse en el mundo de la investigación científica?

-¿Crees que cuando se erradique el Sida nacerá una nueva epidemia mundial?

Laura Fernández Castelo 1º BAC A

 

Proyecto del CICA Incrústate 2017

IDEA PRINCIPAL: Experiencia de dos alumnos de segundo de bachillerato del centro, Abel y Paula, en un proyecto del CICA. RESUMO: El anterior jueves 8 de febrero, dos alumnos del centro, Abel y Paula, nos hablaron de la experiencia de participar en un proyecto del CICA el cual realizaron. Ambos dos llevaron a cabo dos experimentos que nos explicaron; por ejemplo, Abel experimentó con aguas residuales para dar lugar a bioplásticos o a biocombustibles, mientras que Paula realizó una extracción de ADN a partir de células bucales. Además Paula nos enseñó el informe que hizo y entregó al CICA después de acabar su experimento junto a un vídeo de la experiencia. Este tipo de proyectos son unas vías ideales para poder aprender y saber como trabajan los científicos a grandes rasgos.

Silvia Bello

Javier Pedreira. Wicho

Wicho nos habló de sus referentes femeninos en informática a quien admira, ellas le animaron a hacer esta carrera. Él es licenciado en ingeniería informática y responsable de esta área en los museos científicos coruñeses.

Nos animó a alumnos y sobre todo a alumnas a seguir los pasos de estas mujeres

Pepe García

FEMENINO PLURAL IES Rafael Dieste

Aunque unir la mujer y la ciencia es algo que hacemos en el día a día en el IES Rafael Dieste, nos encantará festejar el 11 de febrero “El día internacional de la mujer y la niña en la ciencia”, así que hemos preparado algunas actividades especiales

Durante esa semana tendremos  las siguientes charlas a nuestro centro

Eva Poveda investigadora en el Centro de Investigaciones Biomédicas, INIBIC  

“Investigando en VIH”

Nos hablará de como investiga, lidera y colabora en diferentes proyectos de investigación tanto nacionales como internacionales pioneros en el campo de la infección por VIH y las hepatitis virales. Los resultados de sus trabajos han tenido una aplicabilidad casi inmediata en el manejo clínico de estos pacientes. La carrera científica de la Dra. Eva Poveda, ha sido galardonada con el Premio de investigación L’Oréal-UNESCO 2012 como reconocimiento a la excelencia del trabajo científico desarrollado en el Campo de las Ciencias de la Vida.

Javier Pedreira (Wicho) es Responsable de informática en los Museos Científicos Coruñeses y co-autor de Microsiervos.com.

“La informática también es cosa de mujeres”

Colabora habitualmente en medios de comunicación como El País, la Cadena SER, Muy Interesante y otros, así como de la plataforma de divulgación científica Naukas, y es miembro de la junta directiva de la Asociación Española de Comunicación Científica.

En su abundante labor divulgativa siempre resalta el papel de las mujeres en la informática y como su trabajo, a veces muy poco conocido, ha sido crucial en importantes logros.

Alumnas del IES Rafael Dieste. El alumnado del instituto ha participado en actividades de divulgación, donde la mujer es protagonista. Además algunos han realizado su primer proyecto de investigación: Programa Incrústate financiado por la FECYT   en el CICA. Nos contarán que han hecho y como creen que esto influirá en su futuro.

“Mi primera experiencia científica”

También durante la semana del 6 al 9 de febrero realizaremos más actividades

• Concurso juego “Pon una científica en tu vida” los alumnos (en grupo de 2-3) realizarán un “Kahoot” sobre mujeres en ciencia, para conocer a las mujeres que conocidas o no tan conocidas han aportado tanto a nuestras vidas. Estos Kahoots se realizarán en las clases, a modo de liga. Los ganadores llevarán un premio.

• Proyección de:

“Figuras Ocultas” para cursos de la ESO (Narra la historia nunca contada de tres brillantes mujeres científicas afroamericanas que trabajaron en la NASA a comienzos de los años sesenta)

“La llegada” para los bachilleratos (Una experta lingüista (Amy Adams) intentará aprender a comunicarse con los extraños invasores, poseedores de un lenguaje propio)

                              

 

• Escucharemos y veremos los siguientes programas
• Miniserie de TV “De mayor quiero ser… científica” INIBIC

                

• Programas de radio “Cápsulas de soN”
• Podcast “A noite é necesaria” Willemina Fleming, Herietta Laevitt, …..

   

  

• Expondremos nuestros paneles y trípticos de mujeres y ciencia, ¡haremos nuevos, claro! como en años anteriores.

Terminamos nuestro resumen de programación 11F con una frase que nos gusta mucho

“Tu primera responsabilidad es formarte como persona”  Rebeca González Suárez, física en el CERN